آلاينده ها و پرتوگيري

پرتوهاي هسته اي نامرئي است و نمي توان آن را بو يا مزه و يا حتي لمس کرد.
چهار نوع "پرتو يون ساز" ابتدايي وجود دارد که در حقيقت به نوري گفته مي شود که داراي انرژي لازم براي يونوليزه کردن اتم است و آن را به ذرات شارژ شده تبديل مي کند. ذرات "آلفا" نسبتا سنگين هستند و زماني که پخش مي شوند قادر به نفوذ در پوست انسان يا لباس نيستند، اما اگر به نحو ديگري وارد بدن شوند، خطرساز خواهند شد. پرتوهاي "بتا" مي توانند موجب صدمات پوستي شوند و از لحاظ داخلي نيز براي بدن زيان دارند. اشعه هاي "گاما" و "اکس" نيز نورهاي نامرئي پرانرژي اي هستند که مي توانند به بافت هاي سلولي آسيب برسانند و بيش از ساير تشعشات براي بدن مضر هستند.
اندازه گيري ميزان دقيق پرتوهايي که تاکنون به بدن يک انسان تابيده شده، غيرممکن است.
پرتوگيري به انرژي جذب شده توسط بدن از تابش مواد راديواکتيو يا همان پرتوهاي پرانرژي نامرئي نور که موجب واکنش هاي شيميايي مي گردد، گفته مي شود.
وقتي افرادي را در پوشش يونيفورم هاي مخصوص با دستگاه هاي موسوم به "شمارشگر مولر" در دستانشان مي بينيد، آنها در حقيقت مشغول اندازه گيري آلاينده هاي راديواکتيو در محيط مي باشند.
تحقيقاتي که از سوي شوراي ملي محافظت پرتوي آمريکا به انجام رسيد حاکي از آن بود که تقريبا نيمي از کل پرتوهايي که وارد بدن مردم آمريکا مي شوند از طريق آزمايشات پزشکي مثل سي تي اسکن و يا شيمي درماني رخ مي دهد. اما پرتوهاي ديگري نيز هر روز از طريق نور خورشيد، ستارگان و خاک به بدن انسان منتقل مي شود.
هر انسان به طور متوسط سالانه 3 هزار ميکروسيورت پرتو دريافت مي کند. براي مثال پرتو دريافتي ناشي از يک بار قرار گرفتن زير دستگاه سي تي اسکن معادل 3 هزار ميکروسيورت است که البته فقط براي چند دقيقه به طول مي انجامد. بنابراين هر قدر که از مرکز تابش پرتو دورتر باشيم، پرتوگيري کمتري از اشعه هاي زيان آور مانند گاما دريافت خواهيم کرد.

بيماري ناشي از تابش اشعه

به طور کلي هر قدر پرتوگيري شخص بيشتر باشد، علائم بيماري ناشي از تابش اشعه سريع تر و شديدتر بروز خواهد کرد. حالت تهوع و استفراغ، سردرد، خستگي و تنگي نفس و افت فشار خون از علائم اوليه اين بيماري است که ممکن است حتي در 10 دقيقه نخست ظاهر شوند.
اثرات طولاني مدت بيماري هاي ناشي از تابش اشعه در مغز استخوان ها رخ مي دهد که با تزريق نوعي پروتئين و يا گلبول هاي قرمز و يا پلاکت هاي خوني قابل درمان است.
با اين حال، زماني که احتمال آسيب ديدگي اعضاي داخلي بدن در اثر پرتوگيري از اشعه وجود داشته باشد، بسته به نوع اشعه، درمان متناسب صورت مي گيرد.

خطرات ناشي از حوادث در نيروگاه هاي هسته اي

"يد راديواکتيو" يا "راديو يد" که براي انسان خطرناک است يکي از محصولات جانبي واکنش هاي شيميايي مرتبط با اورانيوم در نيروگاه هسته اي فوکوشيماي ژاپن است.
چون غده تيروئيد بدن مستعد دريافت "يد راديواکتيو" است، افرادي که در معرض خطر تشعشات اين نيروگاه قرار دارند مي توانند "يدات پتاسيوم" مصرف کنند، چون حاوي ترکيبات پايدار يد است و تيروئيد را از آسيب ناشي از "يد راديواکتيو" حفظ مي کند. دولت ژاپن در حال حاضر "يدات پتاسيوم" بين مردم نواحي اطراف نيروگاه فوکوشيما پخش مي کند.
در حادثه انفجار نيروگاه چرنوبيل روسيه، "يد راديواکتيو" در فضا پخش شد و برخي از پزشکان معتقدند که پس از مصرف علوفه آلوده به اين ماده توسط گاوها، به انسان ها نيز منتقل شد و چون مقابله اي با ورود اين ماده به بدن صورت نگرفت، پس از مدتي موجب بروز سرطان در افراد گشت.
اما حادثه انفجار نيروگاه هسته اي ديگري نيز 32 سال پيس در "تري مايل" آمريکا رخ داد که با وجود ذوب شدن راکتورهاي هسته اي اين نيروگاه و خروج بخشي از سوخت، فاجعه اي شکل نگرفت و هيچ نشانه اي از ابتلا به سرطان در نواحي اطراف آن نيز مشاهده نشد.
به اين ترتيب شکي نيست که تمامي منابع فسيلي و غير فسيلي و هسته اي با تمام مزايا و امکاناتي که در اختيار بشر قرار مي دهند، همواره مخاطراتي را نيز براي بشر به همراه دارند که شدت و ضعف آنها معمولاً در شرايط اضطراري بروز مي کند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: